_____________________________
ჰარვარდის უნივერსიტეტთან არსებული ფსიქიატრიული კვლევების ცენტრის მეცნიერებმა წერტილი დაუსვეს “ჰომოსექსუალური გენის” ისტორიას. ბოლო წლების ერთ–ერთი ყველაზე მასშტაბური გამოკვლევით და დაადასტურეს ის, რაც ისედაც ცნობილი იყო მსოფლიოს ყველა პატიოსანი ფსიქიატრისთვის: სექსუალური გაუკუღმართების არავითარი გენი არ არსებობს და არც შეიძლება არსებობდეს.
ყველა სექსუალური გაუკუღმართება პედერასტიით დაწყებული, პედოფილიითა და სხვა კოპროფაგიით დამთავრებული, ან ფსიქიკური აშლილობის, ან პროპაგანდისა და გარყვნილების შედეგი და ნაყოფია. ჰომოსექსუალური ქცევის 99 პროცენტი გამოწვეულია სოციალური ან ეკოლოგიური ფაქტორებით.
ბოლო 30 წლის განმავლობაში სოდომიტები უზარმაზარ თანხებს ხარჯავდნენ სამეცნიერო კვლევების განსახორციელებლად, ჰომოსექსუალიზმის ბიოლოგიური საფუძველი რომ დაემტკიცებინათ, მაგრამ ვერც ერთი, ასე თუ ისე, სანდო მტკიცებულება ვერ მოიპოვეს. მაგალითად, 1993 წელს ვინმე დინ ჰეიმერმა რომ აღმოაჩინა გარკვეული ქრომოსომების კავშირი მამაკაცების ჰომოსექსუალიზმთან, მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებმა არ დააყოვნეს და სასწრაფოდ გამოაცხვეს წერილები, რომ ნაპოვნია “გეი-გენი”, თუმცა თვითონ მეცნიერს მსგავსი არაფერი უთქვამს!
სინამდვილეში ჰომოსექსუალური მიდრეკილებაზე პასუხისმგებელია საერთო გარემო (მაგალითად, ოჯახი, სკოლა) და კერძო, ცალკეული ფაქტორები (მაგალითად, კანონები ან ნორმები, რომლებიც ერთნაირსქესიანთა ქცევას უკავშირდება. აქამდე ამტკიცებდნენ, რომ ჰომოსექსუალური მიდრეკილების გენეტიკური საფუძვლის დადგენა ვერ ხერხდებოდა ამ მიმართულებით კვლევების უმნიშვნელო მასშტაბებისა და შეზღუდული არეალის გამო, მაგრამ დღეისთვის განხორციელებულმა უდიდესმა კვლევამ, რომელიც ჰომოსექსუალურ მიდრეკილებაში გენების როლის დადგენას ისახავდა მიზნად, ამ უსაფუძვლო ჰიპოთეზას საბოლოოდ ხაზი გადაუსვა.
"მხოლოდ გენეტიკის დონეზე ვინმეს სექსუალური აქტივობის ან ორიენტაციის განსაზღვრა პრაქტიკულად შეუძლებელია”, _ ასკვნის კვლევის ავტორი, ჰარვარდის სამედიცინო კლინიკის მეცნიერი-თანამშრომელი ანდრეა ჰანა.
ჰარვარდის უნივერსიტეტის პროფესორ დევიდ ქერტისის თქმით, “ეს გამოკვლევა ნათლად გვიჩვენებს, რომ არ არსებობს ისეთი ცნება, როგორიც “გეი-გენია". კაცობრიობის პოპულაციაში არ არსებობს გენების ისეთი შეხამება, რომელმაც შეიძლება მნიშვნელოვანი გავლენა იქონიოს სექსუალურ ორიენტაციაზე. ფაქტობრივად, შეუძლებელია, ვიწინასწარმეტყველოთ ადამიანის სექსუალური ქცევა მისი გენომის მიხედვით”.
